қылпы

қылпы: зат. жерг. Қарасы, сұлабасы, нобайы. Мана ас үй жақтан Зипаға көмектесіп жүрген бір әйелдің қ ы л п ы көрініп еді (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 41). Қара төбет Лашынның қ ы л п ы н шалса-ақ бой тасалауға тырысады (М.Мағауин, Қиянда., 190). Келесі кезеңге көтерілгенімізде тағы бір қызыл түлкінің қ ы л п ы көрінді (Туған жер., 133).

Поможем написать реферат

қылпық — зат. Қылтиып көрінген болмашы нәрсе, қылтық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қылпыған — Қ орда., Арал) қылпылдаған … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылпық — 1 (Талд., Гв.) қабық. Бидай таза емес, қ ы л п ы ғ ы бар (Талд., Гв.) 2 (Жамб.: Жам., Жуа.) қылтанақ. Сазарған қ ы л п ы қ с ы з қу тақыр (Ш. Мұрт., 41 ж. кел., 236) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылпың — (Талд., Қоғ.) бидайдың қауызы, қабығы … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылпы көрініп кетіп тұру — (Шығ.Қаз., Ү Н.) көрініп тұру. Ағаш арасынан аттар қ ы л п ы к ө р і н і п к е т і п т ұ р (Шығ.Қаз., Ү Н.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылтық — зат. Жіп жіңішке қылтан, қылпық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

Словари и энциклопедии на Академике