- қылпы
- зат. жерг. Қарасы, сұлабасы, нобайы. Мана ас үй жақтан Зипаға көмектесіп жүрген бір әйелдің қ ы л п ы көрініп еді (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 41). Қара төбет Лашынның қ ы л п ы н шалса-ақ бой тасалауға тырысады (М.Мағауин, Қиянда., 190). Келесі кезеңге көтерілгенімізде тағы бір қызыл түлкінің қ ы л п ы көрінді (Туған жер., 133).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.